viernes, 23 de septiembre de 2016

Parker y la ingenuidad.

No amor, como na guerra, nunca oímos o tiro que nos alcanza 



Pasan los días tan rápido que en nada diciembre, verás,  está aquí mismo, Navidad, otro año, otra etapa.

Seguimos soñando que encontramos una puerta que se abre a un mundo nuevo, diferente, luminoso, allí donde seremos felices, un lugar sin cabida para el dolor, las frustraciones, un espacio de amor donde podremos ser nosotros mismos, donde no tendremos tantas obligaciones, donde los días estarán abiertos a nuestra libertad.

Somos de una ingenuidad infantil.

Estas cosas piensa Parker.
Y otras.

Vendrá el frío como un perro rabioso pero como diría el poeta eso solo significa que la primavera está más cerca.





Na viaxe nocturna que emprendemos
polo interior dun corpo diferente
unacto de amor é un fluído urxente

(Los fragmentos de poemas son de Lois Pereiro)

Mi foto
Bilbao, Euskadi
pedromg@gmail.com

Creative Commons License Page copy protected against web site content infringement by Copyscape ecoestadistica.com site statistics

Vistas de página en total

Lo que hay.(Desde 08.02.07)

Se quedaron

Así vamos

Aquí desde 08.02.2007

(Antes en Blogia desde 07.2004)

(Y mucho antes en "La tertulia en Mizar")

6.756 entradas